چند کلمه حرف خطاب به خودم...

می دونم، قرار بود که برنگردم، ولی خب، نتونستم دیگه😅😅

راستیش هدفم از ایجاد این وبلاگ این بود که فراز و نشیب های مسیر کنکورم رو تا روزی که به هدفم برسم اینجا یادداشت کنم تا بعد ها که بر می گردم خاطراتم رو مرور کنم و یه سفری به این دوران داشته باشم، دورانی که بی شک از زیباترین و به یاد ماندنی ترین دوران های زندگی هر کسه!!

دوران کنکورررر!!

باور نمی کنم که منم الان یه کنکوری ام!! هنوز تو شوکم!! آخرین سال های نوجوانی و مدرسه ای بودن!! 

تو این مدت تجربه های زیادی به دست آوردم، هم از لحاظ زندگی و هم درسی و تحصیلی، یاد گرفتم قوی باشم و با هر شکستی نا امید نباشم، به آدمای دور و برم اصلا اعتماد نکنم ، فقط و فقط به خودم تکیه کنم و ... ، از لحاظ درسی هم خیلی اشتباه ها کردم و شکست ها خوردم ولی ارزش دارن چون تجربه کسب کردم...

چند کلمه حرف حساب خطاب به خودم:

سمیرا تو خیلی قوی هستی و به این خاطر تحسینت می کنم، خیلی وقتا بوده تنها بودی، کسی رو نداشتی، حالت خوب نبوده، حتی میدونم خیلی شبا یواشکی گریه می کنی ، ولی بازم اشکاتو با دستای خودت پاک می کنی و بلند میشی و قوی تر از قبل ادامه میدی ، بعضی وقتا آدم بدی میشی و حسودی میکنی ، ولی میدونم که ته دلت چه قدر صافه!! خیلیا در موردت اشتباه فکر میکنن، تو رو قضاوت میکنن، نا امیدت می کنن، روحیتو داغون می کنن، باهات بد تا میکنن، ولی تو بازم به جون می خری و به مبارزت ادامه میدی. همیشه قبل از خودت به خونوادت فکر میکنی ولی یکمم به فکر خودت باش! زندگی کن، جوونی کن! 

کسایی بودن که خیلی دوسشون داشتی ولی از پشت خنجر زدن ، خودم همه اینا رو میدونم :) حرف دیگه ای ندارم که نصیحتت کنم ، چون تو خودت بهتر از من اینا رو بلدی! 

.

.