ثانیه های آخر..

دیگه کم کم داره پرونده کنکوریای ۱۴۰۳ بسته میشه و صدای پای کنکور ۱۴۰۴ به گوش میرسه.

فرصتش رو ندارم بیام اینجا بنویسم، هر چند خیلی دوست داشتم.

بعد از کنکور این وبلاگو به احتمال زیاد پاک کنم و یه وبلاگ دیگه توی بلاگفا بزنم.

جالبه ، تو دوره ای که همه تو اینستا و توییتر و تیک تاک و .. هستن، هنوزم عده کمی مثل من وبلاگ نویسی رو ترجیح میدن( البته که خودم وبلاگ نویس خوبی نبودم ، کمبودد وقتت:((

تو این روزا چند باری به دوستام پیام دادم اما فعلا جوابمو ندادن، دلم عمیقا تنگ شده براشون، از ته قلبم آرزوی موفقیت دارم..

زیاد تو فکر میرم و به گذشته ها فکر میکنم، به اون روزایی که راهنمایی بودم، با بچه ها والیبال و بسکتبال میزدیم!

البته بنده توی تیم هندبال هم بودم:))

اون زمانایی که خیلی دوست داشتم هر چی سریع تر بزرگ تر بشم و وارد رشته تجربی بشم!! هر چند علاقم چیز دیگه ای بود، ولی سرنوشت این رو برام رقم زد..

روزایی که اولین بار زیست دستم می گرفتم و با خوندن گوارش و قلب و حظ می کردم، چه زود گذشتن...

دلم برا کتابام تنگ شده، هر چند هنوزتموم نشدم و حالا حالا کار دارم باهاشون، ولی خب دیگه..

تابستون سال های ۸۸ تا ۹۳، بهترین تابستون های عمرم..

کم کم گذشت و ما هم بزرگ شدیم، الان که روزهای پایانی نوجوانی رو می گذرونم و در آستانع ورود به دوره جوانی به سر می برم..

یه حس عجیب و غریبی دارم..

به این که خیلی فرق کردم، دیگه من همون آدم نیستم، کلی تجربه کسب کرده، خیلی چیزا گرفته..

یکی که تصمیم گرفت زندگیش رو هدفمند بگذرونه..

یکی که خواست از خواب بیدار شه،  از عالم بچگی

یکی که تصمیم گرفت یه روزی جوانه بزنه:*)

اگه کسی نوشته های منو میخوند لطفا یه کامنتی چیزی بذاره بدونم تنها نیستم:)

درسته که برا خودم می نویسم ولی خب دیگه،:))😅

بعدا نوشت: اونقد دلم میخواد بیام اینجا حرف بزنم، سبک بشم؛*)

راستی::::

نذر کردم اگه به هدفم برسم‌"":::"""

۱_به دو نفر تا پایان کنکورشون مشاوره بدم و کمکشون کنم.

۲_ و دو تا نذر دیگه بین خودم و خدا جونم!!