😭😭😭😭

کنکور تایم:

واقعا حالم خرابهه، خیلی خراب، نمی دونم این روزا قراره کی بگذرن، واقعا فرسوده شدم من...

همش عقب می مونم، همش نمی تونمم، همش...

همش تنبلی میکنم، گوشی نگاه می کنم، می خوابم...

من نمی تونم، به خدا نمی تونم، زحمت نمیکشم خودمم می دونم، لیاقتم این نبود ، از استرس چند تا سفیدی افتاده به موهام.

حتی زخم معده هم گرفتم از استرس این لعنتی...

کلی عقب موندم ، نمی دونم کی برسونم...

هنوز ساعت مطالعم جوری که می خوام نیست...

همه چی در هم برهم شد یهو، چی می شد دوباره بر می گشتم به دوران کودکیم، اون موقع ها که زندگی واقعا خیلی بهتر از الانا بود، وقتایی که عروسک بازی و خاله بازی بود، تنها دغدغمون تموم شدن کارتون مورد علاقمون بود، هر چی فکر می کنم می بینم که رفته رفته پسرفت کردم عوض پیشرفت، تصوری که از آینده داشتم این نبود، فکر می کردم بزرگ بشم قراره همه چی گل و بلبل بشه ولی الان روزی هزار بار آرزو می کنم کاش برگردم به دوران بچگیم...

تو زندگیم درجا زدم همش، اصلا زندگی نکردم

میدونم شاید الان بگین که کنکور ارزش این حرفا رو نداره و ... ولی واقعا آدمو افسرده میکنه، استرسی که داره هزار ضربه میزنه به آدم..

خیلی به حال دوستام غبطه می خورم که رفتن دنبال علاقشون و هنر و ورزش و الان مستقل هستن و درآمد دارن...

تازه من اگه به فرض پزشکی هم قبول شم تا ۷ سال درآمد ندارم، تازه بعدشم هیچی به هیچی...

بازم کلی از هم سن و سالام عقبم، نمی دونم چرا این مسیرو انتخاب کردم...

تنبلای کلاس از منی که شاگرد اول بودم کلی جلو هستن تو زندگیشون...

هعی...

ولی این دفعه دیگه بهم یه تلنگر زده شد..

دیگه نمی خوام تحت هیچ شرایطی وقتمو تلف کنم، نمی خوام آرزوهام بمیرن، باید تا ته این مسیرو برم...

.

.

.

دیگه به وبلاگم سر نمی زنم، من رفتم تا بعد کنکور ... بعد کنکور قراره دوباره برگردم و شروع کنم. این وبلاگ موقتا تعطیل خواهد بود. در پناه حق..... سمیرا